اسکن پرفیوژن ریوی با استفاده از فناوری تصویربرداری امپدانسی الکتریکی (EIT)، یکی از پیشرفته‌ترین روش‌های غیرتهاجمی پایش عملکرد ریه در زمان واقعی است. این فناوری با استفاده از آرایه‌ای از الکترودها که به دور قفسه سینه بیمار متصل می‌شوند، مقاومت الکتریکی بافت‌های ریه را اندازه‌گیری کرده و از طریق آن، تغییرات تهویه (Ventilation) و پرفیوژن (Perfusion) را به‌صورت تصویری نشان می‌دهد. در واقع EIT اطلاعات عملکردی از ریه ارائه می‌دهد، نه صرفا ساختاری؛ بنابراین می‌توان لحظه‌به‌لحظه تغییرات عملکرد ریه را در پاسخ به درمان یا تغییر وضعیت بیمار بررسی کرد.

برونکوسکوپی (Bronchoscopy) یا آندوسکوپی ریه یکی از روش‌های تخصصی و پیشرفته در حوزه بیماری‌های تنفسی است که امکان مشاهده مستقیم راه‌های هوایی را برای پزشک فراهم می‌سازد. در این روش با استفاده از یک لوله باریک و انعطاف‌پذیر مجهز به دوربین و ابزارهای ویژه، پزشک قادر است درون نای، شاخه‌های اصلی ریه و نایژه‌ها را بررسی کرده و در صورت نیاز اقدامات درمانی لازم را انجام دهد.
برونکوسکوپی به دلیل ماهیت کم‌تهاجمی خود، معمولاً با بی‌حسی موضعی یا آرام‌بخشی انجام می‌شود و نسبت به بسیاری از روش‌های جراحی، عوارض کمتری به همراه دارد. مدت زمان انجام آن نیز کوتاه است و در بیشتر موارد بیمار می‌تواند در همان روز به روند عادی زندگی بازگردد.

پلاسمافرز یا «تبادل پلاسما» (Plasmapheresis) یک روش درمانی پیشرفته است که برای بیماران مبتلا به بیماری‌های خاص خودایمنی، عصبی یا برخی اختلالات خونی به کار می‌رود. در این فرآیند، بخش مایع خون یعنی پلاسما از سلول‌های خونی جدا می‌شود. بسته به وضعیت بالینی، پلاسما یا با پلاسمای سالم اهداکننده جایگزین می‌شود، یا پس از انجام فرآیند تصفیه و حذف عوامل مضر، دوباره به بدن بازگردانده می‌گردد.

به زبان ساده‌تر، پلاسمافرز مانند یک «سیستم فیلتر خون» عمل می‌کند که هدف آن حذف آنتی‌بادی‌های غیرطبیعی، سموم یا پروتئین‌های مضر موجود در پلاسماست. خون بیمار در طی یک چرخه به دستگاه پلاسمافرز وارد شده، در آنجا پلاسما از سلول‌های خونی جدا می‌شود و سپس سلول‌های سالم به همراه پلاسما یا جایگزین تصفیه‌شده به بدن بازمی‌گردند. این روش به دلیل دقت و قابلیت حذف انتخابی مواد بیماری‌زا، برای بیماران بستری در بخش‌های تخصصی به‌ویژه ICU، یک گزینه درمانی ایمن و مؤثر محسوب می‌شود.

تحریک مکانیکی سرفه یا Cough Assist یکی از روش‌های نوین و غیرتهاجمی در مراقبت از بیماران تنفسی است که به تخلیه مؤثر ترشحات راه‌های هوایی کمک می‌کند. بسیاری از بیماران مبتلا به بیماری‌های عصبی یا عضلانی مانند ALS و MS، به دلیل ضعف عضلات تنفسی توانایی سرفه کافی برای پاکسازی ریه‌ها را از دست می‌دهند. دستگاه Cough Assist با ایجاد فشار مثبت و منفی متناوب، فرآیند طبیعی سرفه را شبیه‌سازی کرده و باعث می‌شود ترشحات مخاطی به جلو رانده شده و به‌راحتی از راه هوایی خارج شوند. این روش نه‌تنها به پیشگیری از عفونت‌ها و انسداد مجاری تنفسی کمک می‌کند، بلکه نقش مهمی در حفظ عملکرد ریه و بهبود کیفیت زندگی بیماران دارد.

تحریک مغناطیسی مغز با فرکانس تکرارشونده (repetitive Transcranial Magnetic Stimulation) یا به اختصار rTMS، یک روش غیرتهاجمی، ایمن و تایید شده برای درمان اختلال افسردگی عمده است. این روش از طریق ارسال پالس‌های مغناطیسی به ناحیه‌ای از مغز به نام قشر پیش‌پیشانی (Dorsolateral Prefrontal Cortex-DLPFC) عمل می‌کند که نقش کلیدی در تنظیم خلق‌وخو و عملکرد شناختی ایفا می‌کند. در بیماران افسرده، فعالیت نورونی در این ناحیه معمولا کاهش می‌یابد. پالس‌های مغناطیسی که توسط دستگاه rTMS تولید می‌شوند، می‌توانند فعالیت عصبی را در این نواحی افزایش داده و موجب بهبود علائم افسردگی شوند.

DPMAS یا «دیالیز مولکولی با جذب پلاسمایی» (Double Plasma Molecular Adsorption System) یک روش پیشرفته جایگزینی عملکرد کبد است که برای بیماران مبتلا به نارسایی حاد یا مزمن کبدی طراحی شده است. این فناوری با استفاده از فیلترهای تخصصی و جاذب‌های مولکولی، مواد سمی و متابولیت‌های مضر تجمع‌یافته در خون را حذف می‌کند؛ موادی که در شرایط اختلال عملکرد کبد می‌توانند به سرعت سبب بدتر شدن وضعیت بیمار شوند.

به زبان ساده‌تر، DPMAS مانند یک «کبد مصنوعی موقت» عمل می‌کند. در این فرآیند، خون بیمار از دستگاه عبور داده می‌شود، پلاسما از آن جدا شده و سپس از میان ستون‌های جاذب عبور می‌کند تا سموم و پروتئین‌های آسیب‌رسان حذف شوند. در ادامه، پلاسما و سلول‌های خونی تصفیه‌شده دوباره به بدن بازگردانده می‌شوند.

دیالیز پیوسته CRRT یا درمان جایگزینی مداوم کلیه (Continuous Renal Replacement Therapy) یک روش پیشرفته دیالیز است که به طور ویژه برای بیماران بحرانی با نارسایی کلیه طراحی شده است. این فناوری به طور پیوسته و ملایم خون بیمار را تصفیه کرده، مواد زاید، سموم و مایعات اضافی را از بدن خارج می‌کند و تعادل الکترولیتی و اسید-باز را حفظ می‌نماید. به زبان ساده‌تر، CRRT نقش «کلیه مصنوعی پیوسته» را ایفا می‌کند. در این فرآیند، خون از بدن بیمار به دستگاه CRRT وارد می‌شود، در آنجا مواد زائد و مایعات اضافی حذف می‌شوند و سپس خون تصفیه‌شده به آرامی به بدن بازمی‌گردد. تفاوت اصلی CRRT با دیالیز معمولی در پیوستگی و شدت پایین‌تر آن است؛ این ویژگی آن را برای بیماران بستری در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) که وضعیت پایداری ندارند، به گزینه‌ای ایمن‌تر و مؤثرتر تبدیل می‌کند. این روش کمک می‌کند کلیه‌ها در شرایط بحرانی فرصت ترمیم داشته باشند، در حالی که بدن همچنان از عملکرد تصفیه خون بهره‌مند می‌شود.